ÇÖKӘKLİK, g e o m o r f o l o g i y a d a – Yer səthinin tam və ya qismən qapalı alçaq sahəsi. Ç.-lər, əsasən, tektonik mənşəli olur (məs., Əl-Qor Ç.-i, Yer kürəsinin quruda ən alçaq sahəsi (400 m). Әn iri Ç.-lər dağlıq ölkə daxilindəki dağ sistemlərini bir-birindən ayıran dağarası Ç.-lər (məs., Tyanşan və Hissar-Alay dağ sistemləri arasındakı Fərqanə vadisi, Böyük və Kiçik Qafqaz arasındakı Kür-Araz ovalığı) və dağ sistemini ayrı-ayrı silsilələrə bölən dağdaxili Ç.-lərdir (məs., Altayda Çuya çölü, Stanovoy yaylasında Muya-Kuandin çökəkliyi). Şorandeflyasion Ç.-lərini də ayırırlar. Belə Ç.-lər sıx çatlı süxurlarda aktivləşən deflyasiya, eroziya, karst prosesləri nəticəsində yaranır və bəzən böyük dərinliyə (–132 m, Manqışlaq yanda Karagiye Ç.-i) və böyük sahəyə (Liviya səhrasında diametri 8 km-ə çatan qapalı Ç.-lər) malik olurlar. Ç.-lər axarlı və axarsız (məs., Şərqi Tyanşanın qolları arasındakı Turfan Ç.-i) olurlar. Ç.-yə okean dibində də rast gəlinir (bax Okean çökəklikləri). Tektonikada “Ç.” termini Yer qabığının müxtəlif miqyaslı mənfi strukturlarına aid edilir. Belə Ç.-lər Yer qabığının uzunmüddətli enməsi və tədricən çökmə və vulkanogen çökmə çöküntülərlə dolması nəticəsində yaranır. Tektonik Ç.-lər formaca dairəvi, oval, yaxud xətti olur; sonuncular əksər hallarda qırılmalarla hüdudlanır. Platforma sahələrinin tektonik Ç.-lərinə sineklizləri və avlakogenləri, mütəhərrik qurşaqların Ç.-lərinə isə ön və dağarası çökəklikləri və qrabenriftləri aid edirlər. Vulkanik mənşəli (kalderlər) və meteorit mənşəli Ç.-lər də var.