Azərbaycan Milli Ensiklopediyası
VI CİLD (ÇİNÁB, Çenab - DƏMİRÇİYEVA)
    D’ANNUNSİO

    Д’АННÚНСИО (Д’Аннунзио) Габриеле (12.3.1863, Пескара – 1.3.1938, Гардоне-Ривйера) – италйан йазычысы. Италйан вя франсыз дилляриндя йазмышдыр. Рома Ун-тиндя (1881–83) охумушдур. 1910–15 иллярдя Парисдя йашамышдыр. 1-ъи dцнйа мцщарибясинин иштиракчысы олмушдур; 1921 илдян ömrünün сонунадяк özünün Витториалe вилласында (Гарда эюлцнцн сащили) йашамышдыр.


    Ясярляри 1879 илдян чап олунмаьа башламышдыр. Д’А.-нун еркян poeziyasında символизм вя импрессонизм əlamətləri birləşir (“Йени няьмя” шеир топлусу, 1882). Мелодиклик, вязн вя цслуб хцсусиййятляри, мифоложи реминиссенсийаларын чохлуьу Д’А.-нун ян əhəmiyyətli поетик ясярlərи üçün səciyyəvidir (“Алсиона”
    топлусу, 1903–12).

    Йарадыъылыьынын еркян дюврцндя йаздыьы вя сонралар “Пескарa щекайяляри” (1902) топлусуна daxil етдийи новеллаларында Д’А. веризм яняняляриня йахындıр; йазычынын sonrakı йарадыъылыьы Авропа декадансы məcrasındadır. Zadəgan ъямиййятинin щяйатыны якс етдирян “Розанын eşq macəraлары” трилоэийасында (“Няшя”, 1889; “Məsum”, 1892, 1976 илдя Л. Висконти тяряфиндян екранлашдырылмышдыр; “Юлцмün тəntənəsi”, 1894) Rенессанс мядяниййятинин mяdhи Ф. Нитсше, Р. Вагнер, М. Баррес вя О. Шпенглерин идейалары иля uzлaшıр. “Ъованни Eпископо” (1892) повестинin, “Гайа гызлары” (1895), “Алов” (1900; шаи- рин актриса Е. Дузейя мящяббятинdən bəhs едир) romanlarının müəllifidir. “Бялкя щя, бялкя йох” (1910) романы футуризмин надир nəsr нцмунясидир. 1-ъи dцнйа мцщарибясиндян сонра Д’А. мемуар вя експериментal характерли ясярляр йазmışdыр; мцщарибяни “xilasедici вя йарадыъы гцввя” кими мядщ едяn yazıçı (“Юлмяйя ъящд göstяrəн Габриеле Д’Аnnunsionun Эизли китабынын йцзлярля вя йцзлярля сящифяляри”, 1935) Ф.Т. Маринетти вя онун ардыъылларына йахынлашыр.


    Д’А.-нун илк драм тяърцбяlərи 1890-ъы иллярин сонларына аиддир: театр естетикасыны əhəmiyyətli dərəcədə йениляшдирян “Йаз сящяри йухусу” (1898) пйеси; символизм поетикасыnı классик театр яняняляри иlə bir­ ləşdirən “Юлц шящяр” (1896) фаъияси; “Франческа да Римини” (1902) тарихи фаъияси. Д’А.-нуn драм ясярlərинdян ən əhəmiy­ yətlisi “Иорионун гызы” (1904) “пасторал фаъияsiдир”. “Мцг. Себастйанын əzabkeşli­ yi” (1911) драмына К. Дебцсси мусиги йазмышдыр.


    Я с я р л я р и: Tutte le opere. Mil., 1947 – 1950. Vol. 1–3.

Sərlövhə: Azərbaycan Milli Ensiklopediyası, “Azərbaycan” xüsusi cildi (Azərbaycan dilində)
Nəşriyyat: "Azərbaycan Milli Ensiklopediyası" Elmi Mərkəzi
Nəşr yeri: Bakı
Nəşr ili: 2007
ISBN: 978-9952-441-01-7
Səhifələrin sayı: 881
Sərlövhə: Azərbaycan Milli Ensiklopediyası, I CİLD
Nəşriyyat: "Azərbaycan Milli Ensiklopediyası" Elmi Mərkəzi
Nəşr yeri: Bakı
Nəşr ili: 2009
ISBN: 978-9952-441-02-4
Səhifələrin sayı: 608
Sərlövhə: Azərbaycan Milli Ensiklopediyası, II CİLD
Nəşriyyat: "Azərbaycan Milli Ensiklopediyası" Elmi Mərkəzi
Nəşr yeri: Bakı
Nəşr ili: 2010
ISBN: 978-9952-441-05-5
Səhifələrin sayı: 604
Sərlövhə: Azərbaycan Milli Ensiklopediyası, III CİLD
Nəşriyyat: "Azərbaycan Milli Ensiklopediyası" Elmi Mərkəzi
Nəşr yeri: Bakı
Nəşr ili: 2011
ISBN: 978-9952-441-07-9
Səhifələrin sayı: 604
Sərlövhə: Azərbaycan Milli Ensiklopediyası, “Azərbaycan” xüsusi cildi (rus dilində)
Nəşriyyat: "Azərbaycan Milli Ensiklopediyası" Elmi Mərkəzi
Nəşr yeri: Bakı
Nəşr ili: 2012
ISBN: 978-9952-441-01-7
Səhifələrin sayı: 881
Sərlövhə: Azərbaycan Milli Ensiklopediyası, IV CİLD
Nəşriyyat: "Azərbaycan Milli Ensiklopediyası" Elmi Mərkəzi
Nəşr yeri: Bakı
Nəşr ili: 2013
ISBN: 978-9952-441-03-1
Səhifələrin sayı: 608
Sərlövhə: Azərbaycan Milli Ensiklopediyası, V CİLD
Nəşriyyat: "Azərbaycan Milli Ensiklopediyası" Elmi Mərkəzi
Nəşr yeri: Bakı
Nəşr ili: 2014
ISBN: 978-9952-441-10-9
Səhifələrin sayı: 592
Sərlövhə: Azərbaycan Milli Ensiklopediyası, VI CİLD
Nəşriyyat: "Azərbaycan Milli Ensiklopediyası" Elmi Mərkəzi
Nəşr yeri: Bakı
Nəşr ili 2015
ISBN: 978-9952-441-11-6
Səhifələrin sayı: 608
ÇİNÁB, Çenab – DƏMİRÇİYEVA
    D’ANNUNSİO

    Д’АННÚНСИО (Д’Аннунзио) Габриеле (12.3.1863, Пескара – 1.3.1938, Гардоне-Ривйера) – италйан йазычысы. Италйан вя франсыз дилляриндя йазмышдыр. Рома Ун-тиндя (1881–83) охумушдур. 1910–15 иллярдя Парисдя йашамышдыр. 1-ъи dцнйа мцщарибясинин иштиракчысы олмушдур; 1921 илдян ömrünün сонунадяк özünün Витториалe вилласында (Гарда эюлцнцн сащили) йашамышдыр.


    Ясярляри 1879 илдян чап олунмаьа башламышдыр. Д’А.-нун еркян poeziyasında символизм вя импрессонизм əlamətləri birləşir (“Йени няьмя” шеир топлусу, 1882). Мелодиклик, вязн вя цслуб хцсусиййятляри, мифоложи реминиссенсийаларын чохлуьу Д’А.-нун ян əhəmiyyətli поетик ясярlərи üçün səciyyəvidir (“Алсиона”
    топлусу, 1903–12).

    Йарадыъылыьынын еркян дюврцндя йаздыьы вя сонралар “Пескарa щекайяляри” (1902) топлусуна daxil етдийи новеллаларында Д’А. веризм яняняляриня йахындıр; йазычынын sonrakı йарадыъылыьы Авропа декадансы məcrasındadır. Zadəgan ъямиййятинin щяйатыны якс етдирян “Розанын eşq macəraлары” трилоэийасында (“Няшя”, 1889; “Məsum”, 1892, 1976 илдя Л. Висконти тяряфиндян екранлашдырылмышдыр; “Юлцмün тəntənəsi”, 1894) Rенессанс мядяниййятинин mяdhи Ф. Нитсше, Р. Вагнер, М. Баррес вя О. Шпенглерин идейалары иля uzлaшıр. “Ъованни Eпископо” (1892) повестинin, “Гайа гызлары” (1895), “Алов” (1900; шаи- рин актриса Е. Дузейя мящяббятинdən bəhs едир) romanlarının müəllifidir. “Бялкя щя, бялкя йох” (1910) романы футуризмин надир nəsr нцмунясидир. 1-ъи dцнйа мцщарибясиндян сонра Д’А. мемуар вя експериментal характерли ясярляр йазmışdыр; мцщарибяни “xilasедici вя йарадыъы гцввя” кими мядщ едяn yazıçı (“Юлмяйя ъящд göstяrəн Габриеле Д’Аnnunsionun Эизли китабынын йцзлярля вя йцзлярля сящифяляри”, 1935) Ф.Т. Маринетти вя онун ардыъылларына йахынлашыр.


    Д’А.-нун илк драм тяърцбяlərи 1890-ъы иллярин сонларына аиддир: театр естетикасыны əhəmiyyətli dərəcədə йениляшдирян “Йаз сящяри йухусу” (1898) пйеси; символизм поетикасыnı классик театр яняняляри иlə bir­ ləşdirən “Юлц шящяр” (1896) фаъияси; “Франческа да Римини” (1902) тарихи фаъияси. Д’А.-нуn драм ясярlərинdян ən əhəmiy­ yətlisi “Иорионун гызы” (1904) “пасторал фаъияsiдир”. “Мцг. Себастйанын əzabkeşli­ yi” (1911) драмына К. Дебцсси мусиги йазмышдыр.


    Я с я р л я р и: Tutte le opere. Mil., 1947 – 1950. Vol. 1–3.

    D’ANNUNSİO

    Д’АННÚНСИО (Д’Аннунзио) Габриеле (12.3.1863, Пескара – 1.3.1938, Гардоне-Ривйера) – италйан йазычысы. Италйан вя франсыз дилляриндя йазмышдыр. Рома Ун-тиндя (1881–83) охумушдур. 1910–15 иллярдя Парисдя йашамышдыр. 1-ъи dцнйа мцщарибясинин иштиракчысы олмушдур; 1921 илдян ömrünün сонунадяк özünün Витториалe вилласында (Гарда эюлцнцн сащили) йашамышдыр.


    Ясярляри 1879 илдян чап олунмаьа башламышдыр. Д’А.-нун еркян poeziyasında символизм вя импрессонизм əlamətləri birləşir (“Йени няьмя” шеир топлусу, 1882). Мелодиклик, вязн вя цслуб хцсусиййятляри, мифоложи реминиссенсийаларын чохлуьу Д’А.-нун ян əhəmiyyətli поетик ясярlərи üçün səciyyəvidir (“Алсиона”
    топлусу, 1903–12).

    Йарадыъылыьынын еркян дюврцндя йаздыьы вя сонралар “Пескарa щекайяляри” (1902) топлусуна daxil етдийи новеллаларында Д’А. веризм яняняляриня йахындıр; йазычынын sonrakı йарадыъылыьы Авропа декадансы məcrasındadır. Zadəgan ъямиййятинin щяйатыны якс етдирян “Розанын eşq macəraлары” трилоэийасында (“Няшя”, 1889; “Məsum”, 1892, 1976 илдя Л. Висконти тяряфиндян екранлашдырылмышдыр; “Юлцмün тəntənəsi”, 1894) Rенессанс мядяниййятинин mяdhи Ф. Нитсше, Р. Вагнер, М. Баррес вя О. Шпенглерин идейалары иля uzлaшıр. “Ъованни Eпископо” (1892) повестинin, “Гайа гызлары” (1895), “Алов” (1900; шаи- рин актриса Е. Дузейя мящяббятинdən bəhs едир) romanlarının müəllifidir. “Бялкя щя, бялкя йох” (1910) романы футуризмин надир nəsr нцмунясидир. 1-ъи dцнйа мцщарибясиндян сонра Д’А. мемуар вя експериментal характерли ясярляр йазmışdыр; мцщарибяни “xilasедici вя йарадыъы гцввя” кими мядщ едяn yazıçı (“Юлмяйя ъящд göstяrəн Габриеле Д’Аnnunsionun Эизли китабынын йцзлярля вя йцзлярля сящифяляри”, 1935) Ф.Т. Маринетти вя онун ардыъылларына йахынлашыр.


    Д’А.-нун илк драм тяърцбяlərи 1890-ъы иллярин сонларына аиддир: театр естетикасыны əhəmiyyətli dərəcədə йениляшдирян “Йаз сящяри йухусу” (1898) пйеси; символизм поетикасыnı классик театр яняняляри иlə bir­ ləşdirən “Юлц шящяр” (1896) фаъияси; “Франческа да Римини” (1902) тарихи фаъияси. Д’А.-нуn драм ясярlərинdян ən əhəmiy­ yətlisi “Иорионун гызы” (1904) “пасторал фаъияsiдир”. “Мцг. Себастйанын əzabkeşli­ yi” (1911) драмына К. Дебцсси мусиги йазмышдыр.


    Я с я р л я р и: Tutte le opere. Mil., 1947 – 1950. Vol. 1–3.