Azərbaycan Milli Ensiklopediyası
VI CİLD (ÇİNÁB, Çenab - DƏMİRÇİYEVA)
    DƏMİRLİ SÜXURLAR

    DӘMİRLİ SÜXURLAR, e k z o g e n  f e r r o l i t l ə r – yarıdan çox dəmirli mine­rallardan (dəmirin oksidləri, hidroksidləri, karbonatları, silikatları, sulfidləri) təşkil olunmuş çökmə süxurlar qrupu. Mineraloji tərkibinə görə D.s.­-ı ferrooksidolitlərə, fer­rokarbonatolitlərə, silikat ferrolitlərinə və ferrosulfidolitlərə ayırırlar. Adətən D.s.-­ı dəmir filizləri adlandırırlar (məs., limonit dəmir filizi, siderit dəmir filizi, şamozit dəmir filizi). D.s.­-ın rəngi qonur, sarımtıl­ qonur, qırmızımtıl­qonur, qırmızı, qara (ferrooksidolitlər), boz, qonuru­boz (ferro­ karbonatolitlər), yaşılımtıldır (silikat fer­rolitləri). D.s., əsasən, kövrək olur, əllə rahat ovulur; dəmirlə zəngin maqmatik və digər süxurların, sulfid filizlərinin kimyəvi aşınması nəticəsində yaranır; hidrotermal­ metasomatik yolla əmələ gələn D.s. da var (məs., ferrokarbonatolitlər). D.s. lay (qa­lınlığı 200–400 m-­ədək), linza və yuvalar, həmçinin konkresiyalar şəklində yatırlar. Әksər D.s.­-ın formalaşması aşınma qabığı məhsullarının dəniz və göl­bataqlıq hövzələrində mexaniki və kimyəvi çökdü­rülməsi ilə əlaqədardır; bu səbəbdən dəniz, göl, bataqlıq dəmir filizlərini ayırırlar. Kon­kresiya ferrolitləri çöküntülərin postsedi­ mentasion dəyişmə mərhələsində yaranır.

Sərlövhə: Azərbaycan Milli Ensiklopediyası, “Azərbaycan” xüsusi cildi (Azərbaycan dilində)
Nəşriyyat: "Azərbaycan Milli Ensiklopediyası" Elmi Mərkəzi
Nəşr yeri: Bakı
Nəşr ili: 2007
ISBN: 978-9952-441-01-7
Səhifələrin sayı: 881
Sərlövhə: Azərbaycan Milli Ensiklopediyası, I CİLD
Nəşriyyat: "Azərbaycan Milli Ensiklopediyası" Elmi Mərkəzi
Nəşr yeri: Bakı
Nəşr ili: 2009
ISBN: 978-9952-441-02-4
Səhifələrin sayı: 608
Sərlövhə: Azərbaycan Milli Ensiklopediyası, II CİLD
Nəşriyyat: "Azərbaycan Milli Ensiklopediyası" Elmi Mərkəzi
Nəşr yeri: Bakı
Nəşr ili: 2010
ISBN: 978-9952-441-05-5
Səhifələrin sayı: 604
Sərlövhə: Azərbaycan Milli Ensiklopediyası, III CİLD
Nəşriyyat: "Azərbaycan Milli Ensiklopediyası" Elmi Mərkəzi
Nəşr yeri: Bakı
Nəşr ili: 2011
ISBN: 978-9952-441-07-9
Səhifələrin sayı: 604
Sərlövhə: Azərbaycan Milli Ensiklopediyası, “Azərbaycan” xüsusi cildi (rus dilində)
Nəşriyyat: "Azərbaycan Milli Ensiklopediyası" Elmi Mərkəzi
Nəşr yeri: Bakı
Nəşr ili: 2012
ISBN: 978-9952-441-01-7
Səhifələrin sayı: 881
Sərlövhə: Azərbaycan Milli Ensiklopediyası, IV CİLD
Nəşriyyat: "Azərbaycan Milli Ensiklopediyası" Elmi Mərkəzi
Nəşr yeri: Bakı
Nəşr ili: 2013
ISBN: 978-9952-441-03-1
Səhifələrin sayı: 608
Sərlövhə: Azərbaycan Milli Ensiklopediyası, V CİLD
Nəşriyyat: "Azərbaycan Milli Ensiklopediyası" Elmi Mərkəzi
Nəşr yeri: Bakı
Nəşr ili: 2014
ISBN: 978-9952-441-10-9
Səhifələrin sayı: 592
Sərlövhə: Azərbaycan Milli Ensiklopediyası, VI CİLD
Nəşriyyat: "Azərbaycan Milli Ensiklopediyası" Elmi Mərkəzi
Nəşr yeri: Bakı
Nəşr ili 2015
ISBN: 978-9952-441-11-6
Səhifələrin sayı: 608
ÇİNÁB, Çenab – DƏMİRÇİYEVA
    DƏMİRLİ SÜXURLAR

    DӘMİRLİ SÜXURLAR, e k z o g e n  f e r r o l i t l ə r – yarıdan çox dəmirli mine­rallardan (dəmirin oksidləri, hidroksidləri, karbonatları, silikatları, sulfidləri) təşkil olunmuş çökmə süxurlar qrupu. Mineraloji tərkibinə görə D.s.­-ı ferrooksidolitlərə, fer­rokarbonatolitlərə, silikat ferrolitlərinə və ferrosulfidolitlərə ayırırlar. Adətən D.s.-­ı dəmir filizləri adlandırırlar (məs., limonit dəmir filizi, siderit dəmir filizi, şamozit dəmir filizi). D.s.­-ın rəngi qonur, sarımtıl­ qonur, qırmızımtıl­qonur, qırmızı, qara (ferrooksidolitlər), boz, qonuru­boz (ferro­ karbonatolitlər), yaşılımtıldır (silikat fer­rolitləri). D.s., əsasən, kövrək olur, əllə rahat ovulur; dəmirlə zəngin maqmatik və digər süxurların, sulfid filizlərinin kimyəvi aşınması nəticəsində yaranır; hidrotermal­ metasomatik yolla əmələ gələn D.s. da var (məs., ferrokarbonatolitlər). D.s. lay (qa­lınlığı 200–400 m-­ədək), linza və yuvalar, həmçinin konkresiyalar şəklində yatırlar. Әksər D.s.­-ın formalaşması aşınma qabığı məhsullarının dəniz və göl­bataqlıq hövzələrində mexaniki və kimyəvi çökdü­rülməsi ilə əlaqədardır; bu səbəbdən dəniz, göl, bataqlıq dəmir filizlərini ayırırlar. Kon­kresiya ferrolitləri çöküntülərin postsedi­ mentasion dəyişmə mərhələsində yaranır.

    DƏMİRLİ SÜXURLAR

    DӘMİRLİ SÜXURLAR, e k z o g e n  f e r r o l i t l ə r – yarıdan çox dəmirli mine­rallardan (dəmirin oksidləri, hidroksidləri, karbonatları, silikatları, sulfidləri) təşkil olunmuş çökmə süxurlar qrupu. Mineraloji tərkibinə görə D.s.­-ı ferrooksidolitlərə, fer­rokarbonatolitlərə, silikat ferrolitlərinə və ferrosulfidolitlərə ayırırlar. Adətən D.s.-­ı dəmir filizləri adlandırırlar (məs., limonit dəmir filizi, siderit dəmir filizi, şamozit dəmir filizi). D.s.­-ın rəngi qonur, sarımtıl­ qonur, qırmızımtıl­qonur, qırmızı, qara (ferrooksidolitlər), boz, qonuru­boz (ferro­ karbonatolitlər), yaşılımtıldır (silikat fer­rolitləri). D.s., əsasən, kövrək olur, əllə rahat ovulur; dəmirlə zəngin maqmatik və digər süxurların, sulfid filizlərinin kimyəvi aşınması nəticəsində yaranır; hidrotermal­ metasomatik yolla əmələ gələn D.s. da var (məs., ferrokarbonatolitlər). D.s. lay (qa­lınlığı 200–400 m-­ədək), linza və yuvalar, həmçinin konkresiyalar şəklində yatırlar. Әksər D.s.­-ın formalaşması aşınma qabığı məhsullarının dəniz və göl­bataqlıq hövzələrində mexaniki və kimyəvi çökdü­rülməsi ilə əlaqədardır; bu səbəbdən dəniz, göl, bataqlıq dəmir filizlərini ayırırlar. Kon­kresiya ferrolitləri çöküntülərin postsedi­ mentasion dəyişmə mərhələsində yaranır.