ETNOMETODOLOGİYA – ABŞ sosiologiyasında mәdәni vә sosial antropologiyanın başlıca fenomenoloji müddәaları vә üsulları әsasında elmi fәnn kimi sosiologiyanın predmet vә vәzifәlәrini tәkrar nәzәrdәn keçirәn radikal nәzәri-metodoloji cәrәyan. E.-nın başlıca tәnqid obyektlәri – Dürkheym (xüsusilә onun sosial faktlara әşya kimi münasibәt haqqında tezisi) vә Parsonsun şәxsindә funksionalizm, elәcә dә pozitivizm vә marksizmdir. E.-nın müstәqil tәlim kimi meydana gәlmәsi H.Qarfinkelin “Etnometodologiya üzrә araşdırmalar” (1967) adlı mәqalәlәr toplusu ilә әlaqәlәndirilir. Digәr görkәmli nümayәndәlәri A.Sikurel, B.Lutar, H.Saks, A.Blüm vә b.-dır.

Cәmiyyәtin substansional tәbiәti haqqında suallardan qaçan vә onu sosial nizamın meydana gәlmә şәraitinin başlıca problemi kimi qәbul etmәyәn E. fenomenoloji sosiologiyanın ardınca, sosiologiyanın birinci dәrәcәli mövzusu kimi gündәlik dünyanı aktuallaşdırır. E.-da sosiomәdәni reallıq tәkrarlanmayan, insan tәcrübәsindә müәyyәn olunan,  fikri, kommunikativ, çox zaman da E.-da gündәlik şifahi ünsiyyәtә qәdәr sadәlәşәn situasiyalar axını kimi başa düşülür. E.-nın yekun müddәası da buradan qaynaqlanır – sosial nizam substansional şәkildә qoyulmamış vә sosiomәdәni mexanizmlәr (dәyәrlәr, normalar, in-tlar vә s.) tәrәfindәn әvvәlcәdәn tәyin edilmәmişdir; bunun әksinә olaraq, hәr dәfә fәrdlәrin hәr bir qarşılıqlı fәaliyyәt situasiyasında ayrıca tәsәvvürlәr toplusu yaratmaq vә mәhv etmәk, elәcә dә anlaşma, refleksiya prosesindә metodoloji razılığa gәlmәk bacarığı sayәsindә tәşkil olunur.