Azərbaycan Milli Ensiklopediyası
VIII CİLD (ENOLLAR - FEDDİN Konstantin Aleksandroviç)
    ƏBU HƏNİFƏ

    ƏBU HƏNİFƏ  Əbu  Hәnifә  Nüman  ibn  Sabit  ibn  Zuta ibn Mah (699, Kufә – 767, Bağdad) – fәqih, mütәkәllim, hәfiyyә mәzhәbinin banisi. Fars (bәzi mәnbәlәrә görә türk) mәnşәlidir. Əslәn Xorasandandır (Bәlx, Termez, yaxud Ənbar). Görkәmli İraq ruhanisi Hәmmad ibn Əbu Süleymanın şagirdi olmuş (720–738), vәfatından sonra onun dәrnәyinә rәhbәrlik etmiş, ömrünün sonunadәk müәllim (fasilәlәrlә) olmuşdur. Mәdinәdә mmәd әl-Baqir, İbn Şihab Zühri, Mәkkәdә Əmr ibn Dinar kimi alimlәrdәn dәrs almışdır. Cәr әs-Sadiq Musa әl-Kazim ilә elmi müzakirәlәr aparmışdır. Əmәvilәr hakimiyyәtinin sonu – Abbasilәr hakimiyyәtinin әvvәlindә baş verәn әlәvi qiyamlarına (739, Kufә; 763, Bәsrә) dәstәk vermişdir. Hakimiyyәt dairәlәrinin yüksәk vәzifә tәkliflәrini qәbul etmәdiyindәn tәqiblәrә mәruz qalmışdır. Abbasi xәlifәsi Mәnsurun әmrilә zindana salınmış vә orada vәfat etmişdir.

    Ə.H.-nin yaratdığı mәktәb özündә fiqh vә әqidә sistemlәrini birlәşdirir. Əqidә mәsәlәlәrinә dair görüşlәri daha çox Bәlx, Rey, Nişapur vә Sәmәrqәnddә yayılmış, mürciilәr (bax Mürciә) tәrәfindәn dәstәklәnmiş vә nәticәdә hәnәfi kәlam mәktәbi formalaşmışdır. Əksәr mәnbәlәrdәn әqidә mәsәlәlәrinә xüsusi diqqәt ayırması vә onları әmәli hökmlәrdәn üstün tutması mәlumdur. Onun әqidә sistemi tәlәbәlәri Əbu Yusif, Əbu Müti vә Əbu Müqatil tәrәfindәn toplanmış “Əl-alim vәl-mütәәllim”, “Əl-Fiqh әl-әkbәr”, “әl-Vәsiyyә” vә s. kitablarda әksini tapmışdır. Ə.H.-nin әmәli hökmlәrә (fiqhә) dair görüşlәrinin ardıcılları zamanla kәlam mәktәbini sıxışdırmış “әhlüs-sünnә vәl-cәmaә”ni tәşkil edirdilәr. Ə.H. fiqhdә rasionalist prinsiplәrdәn (“qiyas” – analogiya vә “istihsan” – bәyәnmә, üstünlük vermә) istifadә metodikasını işlәyib hazırlamış, ilk dәfә hüquqi mәsәlәlәrin kazuistik tәdqiqi metodlarını tәtbiq etmiş, adәt normalarının (ürf) hüquq mәnbәlәrindәn biri kimi istifadәsini әsaslandırmışdı. Ə.H.-nin fiqhә dair görüşlәri tәlәbәsi Mәhәmmәd ibn Hәsәn Şeybani tәrәfindәn geniş şәkildә qәlәmә alınan 5 әsәrdәn ibarәt “Zahir ür-rivayә” toplusunda әksini tapmışdır.

Sərlövhə: Azərbaycan Milli Ensiklopediyası, “Azərbaycan” xüsusi cildi (Azərbaycan dilində)
Nəşriyyat: "Azərbaycan Milli Ensiklopediyası" Elmi Mərkəzi
Nəşr yeri: Bakı
Nəşr ili: 2007
ISBN: 978-9952-441-01-7
Səhifələrin sayı: 881
Sərlövhə: Azərbaycan Milli Ensiklopediyası, I CİLD
Nəşriyyat: "Azərbaycan Milli Ensiklopediyası" Elmi Mərkəzi
Nəşr yeri: Bakı
Nəşr ili: 2009
ISBN: 978-9952-441-02-4
Səhifələrin sayı: 608
Sərlövhə: Azərbaycan Milli Ensiklopediyası, II CİLD
Nəşriyyat: "Azərbaycan Milli Ensiklopediyası" Elmi Mərkəzi
Nəşr yeri: Bakı
Nəşr ili: 2010
ISBN: 978-9952-441-05-5
Səhifələrin sayı: 604
Sərlövhə: Azərbaycan Milli Ensiklopediyası, III CİLD
Nəşriyyat: "Azərbaycan Milli Ensiklopediyası" Elmi Mərkəzi
Nəşr yeri: Bakı
Nəşr ili: 2011
ISBN: 978-9952-441-07-9
Səhifələrin sayı: 604
Sərlövhə: Azərbaycan Milli Ensiklopediyası, “Azərbaycan” xüsusi cildi (rus dilində)
Nəşriyyat: "Azərbaycan Milli Ensiklopediyası" Elmi Mərkəzi
Nəşr yeri: Bakı
Nəşr ili: 2012
ISBN: 978-9952-441-01-7
Səhifələrin sayı: 881
Sərlövhə: Azərbaycan Milli Ensiklopediyası, IV CİLD
Nəşriyyat: "Azərbaycan Milli Ensiklopediyası" Elmi Mərkəzi
Nəşr yeri: Bakı
Nəşr ili: 2013
ISBN: 978-9952-441-03-1
Səhifələrin sayı: 608
Sərlövhə: Azərbaycan Milli Ensiklopediyası, V CİLD
Nəşriyyat: "Azərbaycan Milli Ensiklopediyası" Elmi Mərkəzi
Nəşr yeri: Bakı
Nəşr ili: 2014
ISBN: 978-9952-441-10-9
Səhifələrin sayı: 592
Sərlövhə: Azərbaycan Milli Ensiklopediyası, VI CİLD
Nəşriyyat: "Azərbaycan Milli Ensiklopediyası" Elmi Mərkəzi
Nəşr yeri: Bakı
Nəşr ili 2015
ISBN: 978-9952-441-11-6
Səhifələrin sayı: 608
ENOLLAR – FEDDİN Konstantin Aleksandroviç
    ƏBU HƏNİFƏ

    ƏBU HƏNİFƏ  Əbu  Hәnifә  Nüman  ibn  Sabit  ibn  Zuta ibn Mah (699, Kufә – 767, Bağdad) – fәqih, mütәkәllim, hәfiyyә mәzhәbinin banisi. Fars (bәzi mәnbәlәrә görә türk) mәnşәlidir. Əslәn Xorasandandır (Bәlx, Termez, yaxud Ənbar). Görkәmli İraq ruhanisi Hәmmad ibn Əbu Süleymanın şagirdi olmuş (720–738), vәfatından sonra onun dәrnәyinә rәhbәrlik etmiş, ömrünün sonunadәk müәllim (fasilәlәrlә) olmuşdur. Mәdinәdә mmәd әl-Baqir, İbn Şihab Zühri, Mәkkәdә Əmr ibn Dinar kimi alimlәrdәn dәrs almışdır. Cәr әs-Sadiq Musa әl-Kazim ilә elmi müzakirәlәr aparmışdır. Əmәvilәr hakimiyyәtinin sonu – Abbasilәr hakimiyyәtinin әvvәlindә baş verәn әlәvi qiyamlarına (739, Kufә; 763, Bәsrә) dәstәk vermişdir. Hakimiyyәt dairәlәrinin yüksәk vәzifә tәkliflәrini qәbul etmәdiyindәn tәqiblәrә mәruz qalmışdır. Abbasi xәlifәsi Mәnsurun әmrilә zindana salınmış vә orada vәfat etmişdir.

    Ə.H.-nin yaratdığı mәktәb özündә fiqh vә әqidә sistemlәrini birlәşdirir. Əqidә mәsәlәlәrinә dair görüşlәri daha çox Bәlx, Rey, Nişapur vә Sәmәrqәnddә yayılmış, mürciilәr (bax Mürciә) tәrәfindәn dәstәklәnmiş vә nәticәdә hәnәfi kәlam mәktәbi formalaşmışdır. Əksәr mәnbәlәrdәn әqidә mәsәlәlәrinә xüsusi diqqәt ayırması vә onları әmәli hökmlәrdәn üstün tutması mәlumdur. Onun әqidә sistemi tәlәbәlәri Əbu Yusif, Əbu Müti vә Əbu Müqatil tәrәfindәn toplanmış “Əl-alim vәl-mütәәllim”, “Əl-Fiqh әl-әkbәr”, “әl-Vәsiyyә” vә s. kitablarda әksini tapmışdır. Ə.H.-nin әmәli hökmlәrә (fiqhә) dair görüşlәrinin ardıcılları zamanla kәlam mәktәbini sıxışdırmış “әhlüs-sünnә vәl-cәmaә”ni tәşkil edirdilәr. Ə.H. fiqhdә rasionalist prinsiplәrdәn (“qiyas” – analogiya vә “istihsan” – bәyәnmә, üstünlük vermә) istifadә metodikasını işlәyib hazırlamış, ilk dәfә hüquqi mәsәlәlәrin kazuistik tәdqiqi metodlarını tәtbiq etmiş, adәt normalarının (ürf) hüquq mәnbәlәrindәn biri kimi istifadәsini әsaslandırmışdı. Ə.H.-nin fiqhә dair görüşlәri tәlәbәsi Mәhәmmәd ibn Hәsәn Şeybani tәrәfindәn geniş şәkildә qәlәmә alınan 5 әsәrdәn ibarәt “Zahir ür-rivayә” toplusunda әksini tapmışdır.

    ƏBU HƏNİFƏ

    ƏBU HƏNİFƏ  Əbu  Hәnifә  Nüman  ibn  Sabit  ibn  Zuta ibn Mah (699, Kufә – 767, Bağdad) – fәqih, mütәkәllim, hәfiyyә mәzhәbinin banisi. Fars (bәzi mәnbәlәrә görә türk) mәnşәlidir. Əslәn Xorasandandır (Bәlx, Termez, yaxud Ənbar). Görkәmli İraq ruhanisi Hәmmad ibn Əbu Süleymanın şagirdi olmuş (720–738), vәfatından sonra onun dәrnәyinә rәhbәrlik etmiş, ömrünün sonunadәk müәllim (fasilәlәrlә) olmuşdur. Mәdinәdә mmәd әl-Baqir, İbn Şihab Zühri, Mәkkәdә Əmr ibn Dinar kimi alimlәrdәn dәrs almışdır. Cәr әs-Sadiq Musa әl-Kazim ilә elmi müzakirәlәr aparmışdır. Əmәvilәr hakimiyyәtinin sonu – Abbasilәr hakimiyyәtinin әvvәlindә baş verәn әlәvi qiyamlarına (739, Kufә; 763, Bәsrә) dәstәk vermişdir. Hakimiyyәt dairәlәrinin yüksәk vәzifә tәkliflәrini qәbul etmәdiyindәn tәqiblәrә mәruz qalmışdır. Abbasi xәlifәsi Mәnsurun әmrilә zindana salınmış vә orada vәfat etmişdir.

    Ə.H.-nin yaratdığı mәktәb özündә fiqh vә әqidә sistemlәrini birlәşdirir. Əqidә mәsәlәlәrinә dair görüşlәri daha çox Bәlx, Rey, Nişapur vә Sәmәrqәnddә yayılmış, mürciilәr (bax Mürciә) tәrәfindәn dәstәklәnmiş vә nәticәdә hәnәfi kәlam mәktәbi formalaşmışdır. Əksәr mәnbәlәrdәn әqidә mәsәlәlәrinә xüsusi diqqәt ayırması vә onları әmәli hökmlәrdәn üstün tutması mәlumdur. Onun әqidә sistemi tәlәbәlәri Əbu Yusif, Əbu Müti vә Əbu Müqatil tәrәfindәn toplanmış “Əl-alim vәl-mütәәllim”, “Əl-Fiqh әl-әkbәr”, “әl-Vәsiyyә” vә s. kitablarda әksini tapmışdır. Ə.H.-nin әmәli hökmlәrә (fiqhә) dair görüşlәrinin ardıcılları zamanla kәlam mәktәbini sıxışdırmış “әhlüs-sünnә vәl-cәmaә”ni tәşkil edirdilәr. Ə.H. fiqhdә rasionalist prinsiplәrdәn (“qiyas” – analogiya vә “istihsan” – bәyәnmә, üstünlük vermә) istifadә metodikasını işlәyib hazırlamış, ilk dәfә hüquqi mәsәlәlәrin kazuistik tәdqiqi metodlarını tәtbiq etmiş, adәt normalarının (ürf) hüquq mәnbәlәrindәn biri kimi istifadәsini әsaslandırmışdı. Ə.H.-nin fiqhә dair görüşlәri tәlәbәsi Mәhәmmәd ibn Hәsәn Şeybani tәrәfindәn geniş şәkildә qәlәmә alınan 5 әsәrdәn ibarәt “Zahir ür-rivayә” toplusunda әksini tapmışdır.