ƏBÜL-ƏTAHİYƏ , Ə b u İshaq İsmail ibn әl-Qasim (748, Kufә – 825, Bağdad) – әrәb şairi. Xәlifәlәr Mehdi, Hadi vә Harun әr-Rәşidin sarayına yaxın olmuş, onlara mәdhiyyәlәr yazmışdır. Şairlәrdәn Valibә ibn Hübab vә Əbu Nüvasla dostluq etmişdir. Əvvәllәr eyş-işrәtli hәyatı ilә mәşhur olsa da, nakam mәhәbbәt macәrasından sonra asketik hәyat sürmüşdür. Ərәb әdәbiyyatında fәlsәfi şeirin ilk nümayәndәsidir. Yaradıcılığının böyük qismi asketik mәzmunludur, digәr hissәsi hәcv, mәdhiyyә, әxlaqi-didaktik vә s. xarakterli mәnzumәlәrdәn ibarәtdir. Şeirlәri xalq danışıq dilinә yaxındır, mürәkkәb ifadә vә tәsvir vasitәlәrindәn istifadә etmәmişdir. Müasiri, musiqişünas İbrahim әl-Mövsili onun şeirlәrinә musiqi bәstәlәmişdir. Şeirlәrinin bir hissәsi ilk dәfә “Əl-әnvar әz-zahiyyә fi divani ƏbilƏtahiyә” adı altında çap olunmuşdur (Beyrut, 1886).