ƏDAT – müstәqil mәnası olmayan, dil vahidlәrinә әlavә edilәrәk onlara mәna çalarları verәn vә ya mәnalarını güclәndirәn, bәzәn dә predikativliyi tәmin edәn leksikqrammatik kateqoriya. Ə.-lar cümlә üzvü olmur, lakin cümlәyә müxtәlif cәhәtdәn mәna incәliklәri verir, ifadәnin sәlislәşmәsinә, fikrin mәntiqi qurulmasına kömәk edir. Ə.-ların bir qismindә modallıq qabarıq şәkildә özünü göstәrir. Ə.-lar quruluşca üç yerә bölünür: sadә (axı, lap, mәhz, bәs), düzәltmә (elәcә, belәcә, bircә), mürәkkәb (elәcә dә, bir dә, bir dә ki). Ə.-ların mәnaca növlәri bunlardır: qüvvәtlәndirici Ə.-lar (әn, lap, hәtta); dәqiqlәşdirici Ə.-lar (elә, mәhz, әsl); mәhdudlaşdırıcı Ə.-lar (ancaq, yalnız, bircә); sual Ə.-ları (bәs, mәgәr); әmr Ə.-ları (di, ha, gәl, gör); tәsdiq vә inkar Ə.-ları (hә, bәli, yox, heç); arzu vә qeydşәrt Ə.-ları (kaş, tәki, barı).

Əd.: Hüseynzadә M. Müasir Azәrbaycan dili. Morfologiya. B., 2007.