EQO (lat. ego – mәn) – psixoanalitik nәzәriyyәdә psixikanın şәxsi “mәn” vә ya “mәn özüm” mәnasında anlaşılan hissәsi. Psixikanın yaddaşa, qiymәtlәndirmәyә, planlaşdırmaya cavabdeh olan, yaxud әtraf mühitә tәsir edәn vә onunla qarşılıqlı әlaqәdә olan komponentidir. Z. Freydә görә, E. ilә yanaşı psixikanın әsas hissәlәri id (qeyri-şüuri, instinktiv sahә, “O”) vә supereqodur (vicdanı, yaxud fәrdin mәnimsәdiyi sosial normaları ifadә edәn fövqәl Mәn). Şәxsi keyfiyyәt vә ya “cisim”lә eynimәnalı olmayan E. daha çox bu “fәrqlәnәnlәrin” fәrdin başqa atributları ilә (mәs., yaddaş, tәsәvvür vә davranış) rabitәsinә cavabdehdir vә id ilә supereqo arasında vasitәçi rolunu oynayaraq müxtәlif müdafiә mexanizmlәrindәn istifadә edir.