ƏHMƏD HAŞİM (1885, Bağdad – 4.6.1933, İstanbul) – türk şairi, osmanlı poeziyasında simvolizmin banisi. İstanbuldakı Nümuneyi-tәrәqqi (1895) vә Mәktәbi-sultaniyyәdә (1896–1907) tәhsil almışdır. Müәllimlik vә tәrcümәçilik fәaliyyәti ilә mәşğul olmuşdur. “Xәyali-eşqim” adlı ilk şeiri “Mәcmueyiәdәbiyyә”dә (1901) dәrc edilmişdir. İlk şeirlәrindә Əbdülhәq Hamid Tarhanın, Tofiq Fikrәtin vә Cәnab Şәhabәddinin tәsiri hiss olunur. 1906 ildә tamamladığı “Şeiri-qәmәr” silsilә şeirlәrini 1908–09 illәrdә nәşr etdirmişdir. 1909 ildә “Fәcri-ati” (“Gәlәcәyin şәfәqi”) әdәbi birliyinә qoşulmuşdur. Şeirlәrindә romantik mәhәbbәt vә tәbiәt tәsvirlәri mistik әhvali-ruhiyyә әsas yer tutur. Ədәbitәnqidi әsәrlәri (“Şeir haqqında bәzi mülahizәlәr”, “Şeirdә mәna vә aydınlıq” mәqalәlәri vә s.) var.
Əsәrlәri: Bize göre/Gurabahane-i Laklakan/ Frankfurt Seyahetnamesi. İstanbul, 1969; Bütün şiirleri. İstanbul, 1987.