ƏŞRƏF Mehmed (1846, Manisa, Kırkağac ilçәsi, Gәlәnbә qәs. – 22.5.1912, Gәlәnbә) – türk şairi. İlk tәhsilini Gәlәnbәdә, sonra isә Manisanın Xatuniyyә mәdrәsәsindә almışdır. Ə.-in ilk mәlum şeiri “İzmir” qәzetindә çıxmış bir qitәdir. “İzmir”, “Ahәng”, “Yeni qәzet”, “Hizmәt” kimi qәzetlәrdә vә “Şölә-i Ədәb”, “Muqtәbәs”, “Ədәb yahu”, “Əşrәf” jurnallarında müxtәlif üslublu şeirlәri nәşr edilmişdir. Türk әdәbiyyatında hәcv ustası kimi tanınır. Hәcvlәrindә sultan Əbdülhәmidi, ictimai hәyatdakı zülm, rüşvәt, cahilliyi tәnqid edәn şair vәtәn, millәt, hürriyyәt, әdalәt kimi ali duyğuları tәbliğ etmişdir. Əsasәn, әruz vәznindә, qәzәl, qәsidә, mәsnәvi vә qitә janrlarında yazmışdır.

Ə. yazdığı hәcvlәrә görә 1902 ildә mühakimә olunaraq, bir illik hәbs cәzasına mәhkum olunmuşdur. 1903 ildә Misirә getmiş vә Mәşrutiyyәnin elanına qәdәr orada qalmışdır. 1904–08 illәr yaradıcılığının әn mәhsuldar dövrü olmuş, mәhz bu dövrdә altı kitab nәşr etdirmişdir. Dostları ilә birlikdә yaratdığı “Curcuna” vә “Zühuri” adlı qәzetlәrdә әsәrlәri dәrc olunmuşdur. Şeirlәri Namiq Kamal vә Ziya Paşanın şeirlәri ilә eyni üslubdadır.

Əsәrlәri: Dәccal. 1–2 kitab, Qahirә, 1904–07; İstimdad. Misir, 1907; Şah vә Padşah. Qahirә, 1908; İranda yanğın var. İstanbul, 1908; Şair Əşrәfin külliyyatı. İstanbul, 1928.