ƏYRİXƏTLİ İNTEQRAL – müstәvidә vә ya fәzada әyri xәtt boyunca inteqral. I növ vә II növ Ə.i. var. I növ Ə.i., mәs., dәyişәn sıxlıqlı material әyrisinin kütlәsinin hesablanmasında ortaya çıxır vә

  ∫_c f (M )ds

kimi işarә edilir, burada C – verilmiş әyri, ds – onun qövsünün diferensialı, f(M) isә әyri üzәrindә M nöqtәsinin funksiyasıdır (sıxlıq). Bu inteqral uyğun inteqral cәmlәrinin limitini tәsvir edir (bax İnteqral). C әyrisi y = y(x), a ≤ х ≤ b tәnliklәri ilә verilәn müstәvi әyrisi olduqda I növ Ə.i. parçada inteqrala gәtirilir:

II növ Ə.i., mәs., qüvvә sahәsinin işinә aid mәsәlәdә ortaya çıxır. Müstәvinin әyri halında

 ∫_c P(x, y)dx +Q(x, y)dy

şәklindә olur, burada P(x, y) vә Q(x, y) – C üzәrindә verilәn funksiyalardır (sahәnin komponentlәri). O hәm dә uyğun inteqral cәmlәrinin limitidir. Qapalı әyri üzrә II növ Ə.i. çox vaxt

_^ƒc Pdx + Qdy

kimi işarә edilir.

II növ Ə.i. parçada inteqrala

düsturu ilә (burada x = x(t), y = y(t) C әyrisinin  parametrik  şәkildә  tәnliklәridir, α ≤ t ≤ β), I növ Ə.i.-a isә 

düsturu ilә gәtirilir, burada φ – OX oxu ilә әyrinin toxunanı arasında, qövsün uz.-nun artması tәrәfә istiqamәtlәnmiş bucaqdır.

İlk dәfә A.Kleronun (1743) işlәrindә rast gәlinәn  Ə.i.-ı ümumi şәkildә  elmә O.Koşi daxil etmişdir (1825).