FARMAKOTERAPİYA (yun. – φάρμακον – dәrman + terapiya) – dәrman maddәlәri (DM) vasitәsilә müalicә; konservativ müalicәnin әsas üsullarından biri. DM-nin istifadәsi demәk olar ki, tibbin bütün tarixi boyu empirik biliklәrә әsaslanmışdır. 19 әsrdә eksperimental farmakologiyanın inkişafı, fiziologiyanın, biokimyanın, mikrobiologiyanın vә bir sıra digәr tәbiәt elmlәrinin nailiyyәtlәri F.-nın elmi әsaslarının yaradılmasına ilkin şәrait yaratdı. 20 әsrin 1-ci yarısında orqanizm funksiyalarına müxtәlif spektrә vә aydın tәsirә malik olan çoxlu sayda DM-nin yaradılması vә sәnaye istehsalı şәklindә farmakoloji inqilab başlandı. 1950–60 illәrdә klinik farmakologiyanın yaranması F.-nın әhәmiyyәtli dәrәcәdә inkişaf etmәsinә sәbәb oldu. F.-nın elmi prinsiplәri DM-nin orqanizmlә qarşılıqlı tәsir mәlumatları (bax Farmakogenetika, Farmakodinamika, Farmakokinetika), habelә xәstәliklәrin etiologiya vә patogenezi haqqında biliklәr әsasında formalaşır. F.-nın tәtbiqinin әsas prinsiplәri hәr hansı terapiyada olduğunun eynidir: effektivlik, tәhlükәsizlik, sәmәrәlilik, nәzarәt etmәk vә fәrdilik. F.-nın әsas növlәri: etiot rop (xәstәliyin etiologiyası biliyi dәqiq olduqda; mәs., infeksiyalarda); p a toge ne tik (әn çox qeyri-infeksion xәstәliklәr zamanı istifadә olunan DM-nin kömәyilә, әsasәn, xәstәliyin patogenezinә tәsir; mәs., antiastmatik, xora әleyhinә preparatlar); simptomatik (xәstәliyin ayrı-ayrı simptomlarının aradan qaldırılmasına vә ya zәiflәdilmәsinә yönәldilir; mәs., ağrıkәsici DM-nin kömәyilә); әvәz edici (hәr hansı endogen maddәnin çatışmazlığı zamanı; mәs., şәkәrli diabetdә insulinin istifadәsi); profilaktik (xәstәliyin qarşısının alınmasına yönәldilir; mәs., epidemiya tәhlükәsi zamanı vaksin vә zәrdabların istifadәsi). Hәmçinin kimyaterapiya, fitoterapiya da F.-ya aiddir.