GİBBS ENERJİSİ (izobar-izotermik potensial, sәrbәst entalpiya) – termodinamik sistemin xarakterik funksiyalarından biri. 1876 ildә C.U.Gibbs tәrәfindәn elmә daxil edilmişdir (bәzәn G.e.-ni Gibbsin termodinamik potensialı vә ya sözün dar mәnasında sadәcә olaraq termodinamik potensial adlandırırlar). G ilә işarә olunan G.e. daxili enerji (U), entropiya (S) vә hәcmlә (V)
G = U – TS + pV
ifadәsi ilә әlaqәlidir. Birkomponentli sistem üçün G.e. zәrrәciklәrin sayı (N) ilә mütәnasibdir: G = μN, burada μ – yalnız p vә T-dәn asılı olan kimyәvi potensialdır. Kvazistatik prosesdә vә zәrrәciklәrin sayı sabit olan halda G.e.-nin dәyişmәsi
dG = – SdT + Vdp
düsturu ilә ifadә olunur. Çoxkomponentli sistem üçün G.e. j komponentlәrindәki zәrrәciklәrin Nj sayından xәtti asılıdır:
G = Σj μj Nj ,
burada μj – j komponentinә uyğun olan kimyәvi potensialdır. Termodinamik tarazlıq Gibbs enerjisinin minimumuna uyğun gәlir.
G.e. H = U + pV entalpiyası ilә Helmholts enerjisinә (sәrbәst enerjiyә: F = U –TS) analoji olan G = H – TS düsturu ilә әla- qәlidir. “Sәrbәst entalpiya” bu analogiyaya әsaslanıb. Helmholts enerjisi ilә G.e. G = F + pV ifadәsi ilә әlaqәlidir.
